Grove schoonheid

Op 18 december zijn we na een zeer, zeer, zeer lange reis aangekomen in Christchurch. 12 uur naar Sydney en nog eens 6 uur naar Nieuw Zeeland. En dan ook ineens 8 uur kwijt zijn. We hebben gelukkig geen last gehad van jetlag, maar dat fenomeen snappen we nu wel.

In afwachting van het ophalen van de camper hebben we een overnachting in hotel rendez vous. Prima hotel. Enig puntje van aandacht was een stuk glas in het tapijt. Gelukkig met het blote oog gevonden en niet via de tenen. Teruggekomen later uit de stad, bleek ondanks verzoek geen stofzuiger door de kamer gehaald. Beetje slordig. We hebben excuses ontvangen na de feedback volgende dag, maar helaas moesten we het ontbijt nog wel betalen. Dat had zomaar een leuke compensatie geweest (grinnik)

In het centrum zijn we getuigen van nog forse schade van de aardbeving. ER is echt een leven voor en een leven na de aardbeving. Als we bij de kerk in het centrum komen en daar het ingestorte interieur zien, het stutwerk van het pand tegen de muren halen we even diep adem. De impact van de gebeurtenis komt pas echt binnen als we denken aan het verhaal van Amir onze taxichauffeur namelijk dat op het moment van de beving 60 studenten in de kerk zijn bedolven. 1 van de studenten ontmoeten we via een foto op de boom voor de kerk met aan de voet van de boom recent neergelegde bloemen. Poeh... zo jong en zo gruwelijk door het lot getroffen.

Christchurch wordt zonder meer heel modern opgebouwd. Veel kunst en veel kleuren. Er zijn nog veel lege plekken, maar de volgende dag vertelt Amir ons enthousiast welke plannen er zijn voor herbouw. Veel ontmoetingsplekken, met mogelijkheid om muziek te maken of gewoon gezellig met elkaar te zijn. Dat is zoals het leven hoort te zijn. Overigens als je eens in Christchurch bent en je hebt een taxi nodig, moet je Amir bellen. Echt een top vent die hard werkt en nog echt biedt wat je in een taxi verwacht, leuke tips, een gezellige lach en hartelijkheid. Bij Amir waren we echt te gast.

Gisteren hebben we geslapen bij de Rakala River. Niet dat er veel River is, er staat geen gup water. En dat terwijl wij al twee dagen worden overspoeld. De temperatuur is perfect dus wat ons betreft geen probleem. We are singing in the rain. In ieder geval is de hengel van Wim in de camper gebleven. Een goede kerel gaat zorgen voor eten, maar bij deze rivier is dat een mission impossible. Serieus excuus om van deze taak ontheven te zijn en dus nog steeds een goede vent. Maar misschien ben ik ook niet helemaal objectief (grinnik)

Gelukkig hebben we eerder boodschappen gedaan bij de plaatselijke supermarkt. Ons is verteld dat Nieuw Zeeland schreeuwend duur is. In vergelijking met Nederland is er nagenoeg geen verschil. Dat kan ook alles over Nederland zeggen. Mark, let je op. Wat je ook anders beweerd, de koopkracht is echt gedaald!! In Nieuw Zeeland hebben wij het bewijs gevonden.

Vandaag hebben we een adembenemende tocht gehad naar de huidige locatie. Vele oehs en ahs en het besef dat we flink kilometers moeten maken, wat niet meevalt als je de borden met fotolocaties ziet. En dat het toplocaties zijn daar is geen discussie over. Wat een pracht. Helaas regent het wel en misschien maar goed, want anders waren we nog minder opgeschoten.

De planning is Te Anau, waar we een trip naar het natuurgebied Milford Sound hebben geboekt. We zijn de dagen een beetje kwijt, dus moeten we ons best doen om te onthouden dat zaterdag over 2 dagen is. Met een catamaran gaan we langs de watervallen en hopen we dolfijnen en zeehonden en andere wilde dieren te gaan zien. De weersvoorspellingen zijn gunstig. Of dat gelukt is laten we volgende week horen.

Op de vorige blogs hebben we hele lieve reacties mogen ontvangen. Heel veel dank. We zijn een beetje van de mensen en dus het liefst nemen we iedereen mee. Natuurlijk kan dat niet en daarom proberen we op deze manier anderen in de vreugde te laten delen. Dat het dan zo gewaardeerd wordt, geeft extra plezier.

Nu nog even naar buiten, want de zon laat zich in volle glorie zien. Voor morgen wordt extra beloofd